ชนเผ่าไทยญ้อ (ญ้อ)

ถิ่นฐานเดิมของไทยญ้อ  อยู่ที่เมืองหงสา แขวงไชยบุรี  ของประเทศลาวหรือจังหวัดล้านช้างของไทยสมัยหนึ่ง  ไทยญ้อส่วนใหญ่ได้อพยพ มาตั้งถิ่นฐานใหม่ที่ไชยบุรี  ปากน้ำสงครามริมฝั่งแม่น้ำโขง (ตำบลไชยบุรี อำเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนมในปัจจุบัน)  ในสมัยรัชกาลที่ ๑ เมื่อ พ.ศ. ๒๓๕๑

ต่อมาเมื่อเกิดกบฎเจ้าอนุวงศ์เวียงจันทน์ในสมัย รัชกาลที่ ๓ (พ.ศ. ๒๓๖๙) พวกไทยญ้อที่เมืองไชยบุรีได้ถูกกองทัพเจ้าอนุวงศ์กวาดต้อนไปแล้วให้ไปตั้งเมืองอยู่ ณ เมืองปุงลิง ฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง (อยู่ในเขตแขวงคำม่วนประเทศลาว) อยู่ระยะหนึ่งต่อมาได้กลับมาตั้งเมืองขึ้นใหม่ทางฝั่งขวาแม่น้ำโขงตั้งเป็นเมืองท่าอุเทนเมื่อ พ.ศ. ๒๓๗๓ คือ บริเวณท่าอุเทน จังหวัดนครพนมในปัจจุบัน  วิถีชีวิตของชาวไทยญ้อ   ลักษณะนิสัยใจคอของไทยญ้อส่วนมากที่สุดคือ ซื่อสัตย์  สุจริต  รักสงบ  มีความสามัคคี  ไม่ว่าจะมีอะไรเช่น  การทำบุญ  การปลูกบ้าน  ทำนาวานหรือไหว้วานกัน  (นาวานคือ การลงแขก  ทำนา  ทำงาน)